Nog een nachtje slapen… Vandaag alle kleding gewikt en gewogen en uiteindelijk beslist wat wel en wat niet in mijn reistas mocht. Tot op het laatste moment blijf je nagaan of je echt aan alles gedacht hebt, of je niets vergeten bent. Maar morgen rond half 10 is het afgelopen met dat alles. Dan stap ik op de bus en start mijn reis. Eerst met de bus naar Antwerpen, dan met z’n zessen de trein op richting Brussel/Zaventem. Rond half 3 moet het vliegtuig vertrekken naar Frankfurt, waarna we na een tussenstop van 2 uur kort voor 6 uur naar Sint-Petersburg vertrekken. Door het tijdsverschil van 2 uur zal het al half 11 zijn wanneer we landen…
Terugblik
De reis naar Sint-Petersburg zit erop. Het was een drukke en vermoeiende, maar ook heel leuke week. Ik heb tijdens ons verblijf daar geen berichtjes kunnen posten, daarom probeer ik nu de indrukken van deze grootse stad een beetje te bundelen.
Wie zin heeft om deze stad zelf te ontdekken, kan ik maar één raad geven: zeker doen!
Laat ik beginnen met het zonlicht. Sint-Petersburg in juni, dat staat synoniem met de ‘witte nachten’. De nachten worden zo kort dat het amper donker wordt. Tijdens ons verblijf was het op z’n donkerst tussen 1 en 4 uur ’s nachts. De uren ervoor en erna schemerde het eerder, tot 11 uur ’s avonds en na 5 uur ’s ochtends was het ronduit licht te noemen. Niet zo leuk voor wie niet kan slapen met licht, maar zeker zo leuk voor wie ’s avonds langs de oever van de Neva wil vertoeven. Mijn bioritme was door de lange dagen wel danig in de war…
Verder was het weer in Sint-Petersburg wisselvallig te noemen. We hadden één dag zon in overvloed (minstens 30 graden, met een warmte-onweer tot gevolg) en één verzopen dag door de regen. De overige dagen was het dan weer aangenaam van temperatuur, dan weer fris. Enige constante: je moest je elke dag op elk weertype voorzien. Van het ene op het andere moment kon een zomerzon achter een dicht wolkendek verstopt raken en andersom. Korte, maar hevige buien. Hoe wisselvallig het weer ook was, het had amper invloed op onze stemming. Enkel die dag vol regen was een domper op onze vrolijke reisstemming. Maar na een warm voetbadje en een hete kop thee was ook die regen weer snel vergeten.
Sint-Petersburg ademt op alle mogelijke manieren geschiedenis uit. De stichting van de stad door Peter de Grote, de verdere Romanov-dynastie, de revolutie, de wereldoorlogen waarbij het toenmalige Leningrad 900 dagen belegerd werd… Alles vind je terug in de straten met hun standbeelden, in de verhalen van de gebouwen van de stad, in de musea. Je krijgt steeds zin om je geschiedenisboeken boven te halen en je te verdiepen in de verhalen van de stad.
De meest indrukwekkende en pakkende verwijzing naar de geschiedenis is toch wel het overwinningsmonument van de tweede wereldoorlog. Leningrad, zoals Sint-Petersburg toen heette, werd 900 dagen belegerd door de Duitsers. De inwoners leden honger en moesten vechten om te overleven. Toch zijn ze door vereende krachten erin geslaagd het beleg te doorbreken en de Duitsers te verslaan. Om de omvang van het offer voor die overwinning te tonen, is er een reuzegroot monument geplaatst op de invalsweg van het zuiden (de kant van de ‘vijand’) naar het stadscentrum.
Geschreven 2009/06/21